O książce: rok / Rzecz niezwykła - pamięć. Nie mówię o banalnej, starczej przechwałce: „Pamiętam szczegółowo, co wydarzyło się pięćdziesiąt lat temu. Wtedy nawet nie istniałeś w projekcie”. I nie chodzi tu o umiejętność (a raczej niemożność) zapamiętania dziewięciu numerów telefonów. O czymś innym. Kiedy byłem dzieckiem (w pierwszym kwartale) miałem ciężarówkę. Drewniana zabawka, pomalowana chabrową farbą. Obiekt (mojej) dumy i zazdrości moich przyjaciół. Później (dwadzieścia lat później) okazało się, że ciężarówka wcale nie była moja. Należał do chłopca z sąsiedztwa. „A ty” – powiedziała moja mama – „bardzo go pożądałaś. Marudziłaś, a nawet wdawałaś się w bójki”. Tak. Pomogła mi pamięć, poprawiając pewne (jej zdaniem) nieistotne szczegóły. Ciężarówka stała się moja. Pamięć jest plastyczna i dostosowuje się do nas jak kochająca żona - to chcę powiedzieć. Nic dziwnego, że jest kobiecy. (To wprowadzenie jest konieczne, gdyż dalej opiszę wydarzenia i podam daty. Korzystanie z usług pamięci.)